Hodowla Lasu
Nasiennictwo i selekcja
Zwiększenie produkcyjności oraz zdrowotności lasu i zachowanie dla następnych pokoleń cennych ekotypów drzew leśnych jest możliwe tylko przy zastosowaniu wielu zróżnicowanych przedsięwzięć w gospodarce nasionami.
Zwiększenie produkcyjności oraz zdrowotności lasu i zachowanie dla następnych pokoleń cennych ekotypów drzew leśnych jest możliwe tylko przy zastosowaniu wielu zróżnicowanych przedsięwzięć w gospodarce nasionami.
Na terenie RDLP w Olsztynie znajduje się kilka na tyle wartościowych ekotypów, że zasłużyły na uznanie ich za nasienne regiony mateczne o znaczeniu ogólnokrajowym. Jednym z nich jest słynna sosna taborska, której jakość zarówno biologiczna, jak i techniczna znana jest w całej Europie. Nie mniej słynne są sosny piska i noworamucka, a lipy z Nadleśnictwa Młynary wzbudzają podziw wymiarami i jakością. Ze szczególnie wartościowych drzew z tych drzewostanów powstały drogą rozmnażania wegetatywnego plantacje nasienne. Większość z nich została założona w ramach dwu dużych gospodarstw nasiennych: „Matyty" w nadl. Susz i „Rosiny" w nadl. Zaporowo. Nasiona zbierane są też z wyłączonych drzewostanów nasiennych oraz drzewostanów gospodarczych, ale tylko tych, których zdrowotność i jakość jest na odpowiednio wysokim poziomie. Nasiona z plantacji i wyłączonych drzewostanów nasiennych pozwalają na założenie tzw. upraw pochodnych, będących następnym pokoleniem cennych genetycznie drzew i drzewostanów.
Pozyskane nasiona służą do wyhodowania sadzonek, z których powstają nowe uprawy leśne. To, gdzie, jakie i skąd pozyskane nasiona zostaną użyte, jest określone zasadami regionalizacji nasiennej, uwzględniającej zjawisko wielopokoleniowego przystosowywania się lokalnych populacji do specyfiki regionu. Użycie nasion ze sprawdzonej, miejscowej bazy nasiennej pozwala wyhodować zdrowe i wartościowe drzewostany, dostosowane do miejscowych warunków.